Φέτος διαβάσαμε στην τάξη το βιβλίο της Αγγελικής Δαρλάση «Όταν έφυγαν τ’ αγάλματα» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Το βιβλίο αυτό θέλει να μας τονίσει ότι δεν είναι κακό να είσαι διαφορετικός, αντίθετα όλοι είμαστε διαφορετικοί και η διαφορετικότητα μας κάνει αυτό που είμαστε. Η ιστορία αυτή , αποτελεί έναυσμα για τη μελέτη τόσο της σύγχρονης , όσο και της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και κατά τη γνώμη μου είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες καθώς εξυμνεί τη φιλία , τη διαφορετικότητα , την αντίσταση και την έννοια της κληρονομιάς.Ένιωθα πως κάποιες φορές πως ήμουν η ηρωίδα του βιβλίου, διηγούμουν εγώ όλα αυτά τα γεγονότα, επειδή οι εικόνες όλες ήταν πολύ ζωντανές, και, παρόλο που δεν είχε το βιβλίο , μπορούσες να τις φανταστείς. Είναι ένα υπέροχο βιβλίο , όμως το γεγονός ότι μας ταξιδεύει τόσο πολύ στον κόσμο της φαντασίας είναι για μένα ένα στοιχείο που δε μου άρεσε. Αθηνά Γιαλλάφου Α1
…. Ένα βασικό πράγμα που έμαθα από αυτήν την ιστορία η οποία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα είναι ότι κάποτε τα παιδιά όπως και η Αγγελίνα ζητούσαν να λάβουνε γνώσεις από κάπου κατά την διάρκεια της κατοχής καθώς είχαν κλείσει τα σχολεία, ενώ τώρα τα παιδιά δεν σέβονται αυτά που τους προσφέρονται με τόση αγάπη στον σχολικό χώρο. Επιπλέον, θίγει και κάποια σοβαρά κοινωνικά προβλήματα όπως ο ρατσισμός και μας μαθαίνει ότι όλοι πρέπει να είμαστε ίσοι. Συνοπτικά το βιβλίο Όταν έφυγαν τα αγάλματα είναι ένα βιβλίο με μαγευτική υπόθεση, πλοκή και μας δίνει πολλές γνώσεις. Για αυτά και πολλά παραπάνω σας προτείνουν αυτό το βιβλίο ανεπιφύλακτα. Ελευθέριος Απειρανθίτης Α1
Η αληθινή ιστορία που μας διηγείται στο βιβλίο της η Αγγελική Δαρλάση, η απόκρυψη των αρχαιολογικών αγαλμάτων του Μουσείου Αθηνών ήταν μία από τις πιο εντυπωσιακές ιστορίες που έχω διαβάσει.
Μέσα από τα λόγια της κατάλαβα πόσο μεγάλες επιπτώσεις έφερε ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, πόσο άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων και πόσες σημαντικές αποφάσεις έπρεπε να πάρουν οι συνάνθρωποί μας εκείνη την εποχή για την επιβίωσή τους και για τη διατήρηση της κληρονομιάς τους. Σε μία Αθήνα που επικρατεί πανικός και όλοι προσπαθούν να συνεισφέρουν με διάφορους τρόπους, άλλοι στρατεύονται, άλλοι κάνουν αντίσταση απέναντι στον εχθρό, υπάρχουν και κάποιοι που προσπαθούν να διαφυλάξουν την ιστορία της πατρίδας μας. Επιπλέον, μας μεταφέρει και σε μία άλλη εποχή, θυμίζοντας μας τα ίδια συναισθήματα που ένιωσαν οι πρόγονοί μας στο παρελθόν με τον ξεριζωμό κατά την Μικρασιατική καταστροφή. Θεωρώ πως ήταν ένας ωραίος συνδυασμός δύο διαφορετικών εποχών που ενώ είχαμε την τύχη εμείς σαν παιδιά να μην βιώσουμε, τη «ζήσαμε» τόσο αληθινά μέσα από την αφήγησή της.(….)
Όμως για το τέλος της ιστορίας είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν θα ήθελα αυτό να ήταν το τέλος της ιστορίας. Όμως παρ’ όλα αυτά το αίσιο τέλος της εκταφής των αγαλμάτων μου έδωσε ικανοποίηση. Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.
Μιχαέλα Ανδρεαδάκη Α1
Αυτό που μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα στο βιβλίο είναι η συμπεριφορά της Αγγελίνας που μπορώ να την χαρακτηρίσω αξιέπαινη, γιατί παρόλο που είχε ένα ατροφικό χέρι έδωσε τον αγώνα της για να σωθούν όχι μόνο τα αγάλματα του μουσείου αλλά και κάθε τι πολύτιμο που διακοσμούσε τις αυλές των σπιτιών . Το ηθικό δίδαγμα που προβάλλεται σε αυτό το βιβλίο, είναι πως όταν θέλουμε κάτι πάρα πολύ, μπορούμε να το καταφέρουμε, παρόλο που τα δεδομένα και οι συνθήκες δε μας ευνοούν πάντα. Μιχαήλ Ανδρεαδάκης, Α1
Στο βιβλίο θα έβαζα 7/10 γιατί κατά την γνώμη μου η συγγραφέας συμπεριλαμβάνει διάλογους που πιστεύω δεν χρειάζονται, έτσι το βιβλίο γίνεται λίγο κουραστικό για να το διαβάσεις και αυτό δεν θα σε έκανε να το ξαναδιαβάσεις. Επίσης, λείπει λίγο και η περιπέτεια και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κάνει το βιβλίο βαρετό. Κωνσταντίνος Δημητρόπουλος, Α1
Το βιβλίο αυτό ήταν ένα βιβλίο χωρίς πολλή δράση και στο πιο μεγάλο μέρος του πάει αργά. Εμένα δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους βιβλία ώστε δεν το θεώρησα ελκυστικό ακόμα και για άτομα που τους αρέσουν αργά και «ήρεμα» βιβλία. Ένας ακόμα λόγος που δεν μου άρεσε ήταν πως έπαιρνε δύο και περισσότερες σελίδες για να περιγράψει π.χ. Την Νονά Πέρλα ή το πώς κορόιδευαν την Αγγελίνα για το χέρι της. Μάριος Γιαλούρης, Α1
Στο βιβλίο μου άρεσε το ότι περιγράφει τη ζωή των περισσότερων παιδιών στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και παράλληλα μας δείχνει τις δυσκολίες που είχαν τα παιδιά με αναπηρία. Επίσης, μου άρεσε ότι συνέδεε το παρελθόν με αυτό που έλεγε η συγγραφέας εκείνη την ώρα. Επιπλέον, μου φάνηκε ωραίο που η κεντρική ηρωίδα ήταν άτομο με αναπηρία και όχι ένας φυσιολογικός άνθρωπος όπως σε όλα τα άλλα βιβλία και ήταν κάτι διαφορετικό. Όμως δεν μου άρεσε ότι είχε πολλές λεπτομέρειες που δεν μας ενδιέφεραν πολύ Τέλος, δεν νομίζω ότι στις μέρες του πολέμου οι γονείς άφηναν τα παιδιά τους να βγαίνουν έξω και να γυρνάνε ότι ώρα θέλουν. Άγγελος Γιαννίκος, Α1
Μου άρεσε πάρα πολύ η έμφαση που έδινε η συγγραφέας στα συναισθήματα των χαρακτήρων. Κάτι άλλο που θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, όταν διαβάζω ένα βιβλίο ή βλέπω μια ταινία είναι αν είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα .Όταν είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα τότε μαθαίνουμε κάτι παραπάνω εκτός από το μήνυμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας .Μαθαίνουμε την ιστορία κάποιου λαού (Σε αυτήν την περίπτωση του δικού μας Η ανάγνωση του βιβλίου μου φάνηκε μια πολύ ωραία εμπειρία που συνιστώ σε όλους να την ζήσουν. Μιχάλης Γούτσος, Α1
Φέτος διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο το «Όταν έφυγαν τα αγάλματα» της Αγγελικής Δαρλάση. Ένας λόγος που αυτό το λογοτεχνικό βιβλίο μου φάνηκε συναρπαστικό, είναι ότι μας περιγράφει αναλυτικά τον χαρακτήρα και τις πράξεις των ηρώων . Επίσης, μας δίνει πολύ σημαντικές πληροφορίες για τη δύσκολη περίοδο του Δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην Ελλάδα και την Κατοχή .Όμως το στοιχείο που μου άρεσε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο ,είναι ότι περνά πολύ σημαντικά μηνύματα και αξίες όπως η σημαντικότητα της ελευθερίας ,η αξία της φιλίας κ.α. Γιάννης Δημογέροντας, Α1
Το βιβλίο Όταν έφυγαν τα αγάλματα είχε πολύ σημαντικά νοήματα σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις και τον πόλεμο. Πιο συγκεκριμένα παρουσιάζει την Αγγελίνα, της οποίας το ένα χέρι είναι μισοσχηματισμένο, που αντιμετωπίζει μπούλινγκ από άλλα παιδιά κι όμως βρίσκει παρέα κοντά είναι στον Τίκο, που είναι επίσης αποκλεισμένος απ' τις παρέες των άλλων. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι όλοι οι άνθρωποι όσο διαφορετικοί και αν είναι μπορούνε να βρούνε κάποιον με τον οποίο θα ταιριάξουν. Επιπλέον, αυτό το βιβλίο θίγει ένα πολύ σημαντικό θέμα, τον πόλεμο. Μας δίνει πληροφορίες για τις στάσεις των ανθρώπων τότε και τα πράγματα που έκαναν, ώστε να τον αντιμετωπίσουν. Συνολικά, θα έλεγα ότι το βιβλίο είναι αρκετά ενδιαφέρον, αλλά έχει αργή πλοκή. Θεωρώ ότι δίνει μεγάλη σημασία στις περιγραφές και όχι τόσο στα γεγονότα πράγμα που εγώ δεν προτιμώ. Παρόλα αυτά ομολογώ ότι μου άρεσε αρκετά και ότι θα ξανά διάβαζα κάτι παρόμοιο. Γεωργία Ακρίβου, Α1
Πρόσφατα, εγώ και οι συμμαθητές μου, ολοκληρώσαμε την ανάγνωση του βιβλίου “Όταν έφυγαν τ' αγάλματα”. Όπως κάθε αναγνώστης που διαβάζει ένα βιβλίο, αποκτά μία μοναδική εμπειρία και ζει ένα νέο ταξίδι, έτσι και εμείς μέσα από αυτό το βιβλίο ταξιδέψαμε, αποκτήσαμε καινούριες γνώσεις και κατά κάποιον τρόπο ωφεληθήκαμε. Η προσωπική μου άποψη είναι πως κατάφερε να μας περάσει μερικά σπουδαία μηνύματα και να μας κάνει να κατανοήσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων, να τους νιώσουμε. Θεωρώ όμως πως η εξέλιξη της πλοκής ήταν ιδιαίτερα αργή, η ανάλυση των γεγονότων γινόταν υπερβολικά αργά σε αρκετά σημεία, ενώ απουσίαζε και η δράση. Βαλέρια Γιαρικάνη, Α1
Το βιβλίο μου άρεσε πολύ καθώς είχε ωραίο θέμα και για πολλούς συγκινητικό. Μου άρεσαν πολύ όλοι οι χαρακτήρες και σχεδόν όλα τα γεγονότα όμως αγαπημένα μου να είναι το καθηλωτικό τέλος γιατί τότε άρχισε ένα πολύ όμορφο ταξίδι. Επίσης, θεωρώ σημαντικό το ότι βλέπαμε αρκετά θέματα από την οπτική της Αγγελίνας.
Το βιβλίο είχε και μερικά αρνητικά όπως ότι ανέλυε πολύ κάποια θέματα με αποτέλεσμα να γίνεται λιγάκι κουραστικό ενώ αντίθετα σε κάποιες περιπτώσεις μου δημιουργούσε ερωτήματα. Επίσης, δε γνωρίζουμε καλά τους λίγους χαρακτήρες εκτός από την Αγγελίνα. Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, το συστήνω ανεπιφύλακτα και θα το ξαναδιαβάσω σίγουρα. Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, Α1
Η υπόθεση του βιβλίου είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία που κάθε αναγνώστης αξίζει να διαβάσει. Το βιβλίο δίνει στον αναγνώστη μια ματιά στο παρελθόν και για τις σκληρές καταστάσεις που φέρνει ένας πόλεμος. Αυτό που δεν με άγγιξε στο βιβλίο ήταν το τέλος του που ήταν αρκετά απογοητευτικό κατά την γνώμη μου και θα προτιμούσα να ήταν διαφορετικό όχι απαραιτήτως ευχάριστο .Κατά τα άλλα είναι ένα πάρα πολύ καλογραμμένο βιβλίο και το συνιστώ σε κάθε αναγνώστη που θέλει να διαβάσει μια βαθιά ανθρώπινη κι αντιπολεμική ιστορία για τη φιλία, την ενηλικίωση, την αναζήτηση ταυτότητας και την ανάγκη διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ανδρέας Κουβαράς, Α2
Το βιβλίο είναι εξαιρετικό. Το περιεχόμενο του είναι απλό, κατανοητό. Μια ωραία λεπτομέρεια είναι ότι οι χαρακτήρες έχουν την ιδιαιτερότητά τους. Επίσης είναι ωραίο που τα αγάλματα αποκτούν ψυχή και μπορούν να συζητούν. Επιπλέον το θέμα του βιβλίου, δηλαδή η εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα και οι περιπέτειες των παιδιών και των μεγάλων για να σώσουν τα αγάλματα είναι γεμάτες σασπενς, είναι συναρπαστικές και ενδιαφέρουσες. Αυτό το βιβλίο πιστεύω πως είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο για μικρούς και μεγάλους και θα το πρότεινα σε όλες τις ηλικίες. Γιώργος Παπαβασιλείου, Α2
Σε αυτό το βιβλίο, μου άρεσαν όλες οι περιπέτειες, που σου προκαλούν αγωνία για το τι θα γίνει έπειτα. Πάντα θες να συνεχίσεις να διαβάζεις, για να μάθεις την συνέχεια αυτής της συναρπαστικής ιστορίας. Όλα είναι οργανωμένα και καθωσπρέπει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στο να συντελούν σε ένα απολαυστικό βιβλίο. Το μόνο μειονέκτημα είναι το τέλος του βιβλίου. Αλλά για να το μάθετε, θα πρέπει πρώτα να διαβάσετε το βιβλίο. Είμαι σίγουρος πως θα το λατρέψετε, όπως το λάτρεψα κι εγώ! Μηνάς Περσελής, Α2
Αυτό που εγώ αποκόμισα είναι πως όλοι μας μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά με τη δική μας μικρή προσπάθεια, όλοι οι άνθρωποι είναι χρήσιμοι και πως όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Επίσης οι χαρακτήρες περιγράφονται από τη συγγραφέα με κάθε λεπτομέρεια, η οποία καταφέρνει να σε κάνει να τους αγαπήσεις, να μπεις στη θέση τους, να νιώσεις όπως νιώθουν. Όμως ενώ δίνει πολλά όμορφα μηνύματα στον αναγνώστη, προσωπικά στεναχωρήθηκα με την εξέλιξη της ιστορίας, ενώ θα προτιμούσα ένα πιο χαρούμενο τέλος.
Ευρυδίκη Λάλου, Α2
Ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει είναι το «Όταν έφυγαν τα αγάλματα» της Αγγελικής Δαρλάση. Για εμένα είναι ένα βιβλίο που μου έδωσε, για πρώτη φορά στη ζωή μου, μια διαφορετική εικόνα της κοινωνίας του 1940 στην Αθήνα. Όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι εξαιρετικοί και αγγίζουν τις καρδιές όλων μας. Σκέντρι Μερντάρι, Α2
Αυτό το βιβλίο θα σου φέρει αγωνία και θα μείνεις εντυπωσιασμένος από το τι θα διαβάζεις.
Διαβάζοντας το θα καταλάβεις πολλά πράγματα για εκείνη την εποχή και ποσό δύσκολα ζούσαν τότε. Είναι ευανάγνωστο, δηλαδή γραμμένο με λιτό λόγο. Επιπλέον η συγγραφέας διδάσκει σε εμάς και στα παιδιά ότι Αντίσταση δεν είναι μόνο ο πόλεμος με όπλα. Νικόλας Νίνος, Α2
Το βιβλίο αυτό κρατάει τον αναγνώστη σε αγωνία, καθώς είναι γεμάτο από συγκινητικές αλλά και χαρούμενες σκηνές της ζωής. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο γράφει η συγγραφέας είναι αρκετά ρεαλιστικός καθώς ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τις αρνητικές συνέπειες του πολέμου και να νιώσει πώς ένιωθαν τα παιδιά της εποχής εκείνης, ακόμη κι αν έχουν περάσει χρόνια από τότε. Ένα δυσάρεστο συναίσθημα που αφήνει σε κάποιον το βιβλίο είναι ότι πολλά πρόσωπα που αναφέρονται στην ιστορία δεν φαίνεται να ξαναβρίσκουν τον ρυθμό της ζωής τους μετά από τον πόλεμο. Έτσι, συνειδητοποιεί κανείς πόσο επηρεάζει ένα τέτοιο γεγονός τη ζωή των ανθρώπων. Ζηνοβία Παγώνη, Α2
Προσωπικά πιστεύω πως το κείμενο είναι συγκινητικό μα και λυπητερό, καθώς σχετίζεται με τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Μου άρεσε πολύ η πλοκή του κειμένου. Τέλος ,μου φάνηκε αστείο πως η Αγγελίνα συμπεριφερόταν στα αγάλματα γιατί νόμιζε πως ήταν φίλοι της και είχαν συναισθήματα. Θεοφάνης Μαυραντζάς, Α2
Ένα από τα πιο ωραία κομμάτια του βιβλίου είναι όλες οι ιστορίες που αφηγείται η Αγγελίνα, άλλοτε για την μητέρα της, άλλοτε για τον Τίκο κ.α. Επίσης, ένα σπουδαίο μέρος είναι η αγάπη της πρωταγωνίστριας για τα αγάλματα. Περιγράφει το καθένα με διαφορετικό τρόπο και λέει μια ιστορία για τη ζωή του. Ακόμα ένα ελκυστικό κομμάτι του βιβλίου είναι η παράθεση της κάθε λεπτομέρειας, που ζωντανεύει την αφήγηση. Αλεξάνδρα Λαδοπούλου, Α2
Το βιβλίο ‘’Όταν έφυγαν τα αγάλματα’’ είναι κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ ωραίο μυθιστόρημα για μικρούς και μεγάλους. Μου άρεσε πολύ η πλοκή του θέματος και το πώς ήταν γραμμένο. Ήταν πολύ ενδιαφέρον το πώς εξελισσόταν η ιστορία και προκαλούσε στον αναγνώστη αγωνία για το τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια. Ραφαέλα Παπαδοπούλου, Α2
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, γνώρισα την Αθήνα του 1940 και τον αγώνα των ανθρώπων αυτών να σώσουν τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς. Με άγγιξε η φιλία της Αγγελικής και του Τίκο που τους ενώνει η διαφορετικότητά τους και κάνουν κι αυτοί, από τη μεριά τους, τις δικές τους προσπάθειες να μη χαθεί η εθνική πολιτιστική κληρονομιά. Ωστόσο, τα γεγονότα διαδραματίζονται σε περίοδο πολέμου, γι’ αυτό και παντού απλώνεται δυστυχία, πείνα και φόβος. Οι ήρωες νιώθουν τη σκιά του κατακτητή κάθε λεπτό και ζουν την απώλεια αγαπημένων τους ανθρώπων. Γιάννης Πασσαρής, Α2
Το βιβλίο με εντυπωσίασε και μου κίνησε το ενδιαφέρον , αρχικά από την πλοκή και το θέμα του καθώς και από τις εμπειρίες και τις περιπέτειες τόσο της Αγγελίνας όσο και του Τίκο. Τέλος η συγγραφέας έκανε αληθινά πρόσωπα που συμμετείχαν στον πόλεμο να λάβουν μέρος και στο βιβλίο της, έστω, ως βουβά πρόσωπα. Δέσποινα Λιόλιου, Α2
Το συγκεκριμένο βιβλίο κέρδισε το ενδιαφέρον μου από τις πρώτες κιόλας σελίδες που διάβασα. Είναι ένα βιβλίο όλο ανατροπές και δυσκολίες που όμως η πρωταγωνίστρια φαίνεται να παλεύει με τόλμη και να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με πολύ κόπο, παρόλο τον φόβο της. Έμενα προσωπικά, τα σημεία που με ευχαρίστησαν περισσότερο ήταν όταν τελικά η κατοχή τέλειωσε και οι Γερμανοί δεν πήραν τα αγάλματα .Ήμουν πολύ χαρούμενος ,επίσης, όταν η Αγγελίνα έγινε μέρος της αποστολής που έκανε η οικογένεια να κρύψει τα αγάλματα. Γενικά, είναι ένα βιβλίο που σας προτείνω να διαβάσετε και πιστέψτε με , θα σας αρέσει. Νικόλαος Παπανικολάου, Α2
Ακολουθούν φωτογραφίες από την προσπάθεια διάσωσης των αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο
